Tuurlijk, ik mis mijn dochter nu ze in Nederland woont en studeert! Ik ben reuze blij dat ik binnenkort weer twee weken van haar sprankelende aanwezigheid mag genieten.

Wat ik niet heb gemist de afgelopen tijd is haar niet aflatende geneuzel over dat ik alles maar ‘verstop’. Daar blijf ik liever van verschoond, maar ik hoor het haar nu alweer zeggen: ‘Mama, waar heb je dàt nu weer verstopt?’ Nee! Ik verplaats gewoon wel eens wat. Van tijd tot tijd vindt er een kastjes dans plaats; in de keuken.

Mijn man heeft er ook een handje van … beschuldigt m’n dochter me niet, dan is het wel m’n ega die de vinger in mijn richting wijst. Jíj was het! Nogmaals, ik verstop geen dingen, ik berg ze op. Weg is weg, uit het zicht. Mijn bijnaam is eekhoorn. Ik geef toe, ik vergeet inderdaad af en toe wel eens waar ik het één en ander heb neergelegd.

Maar ach, wie heeft dat niet?

Manlief vergeet nóóit waar hij iets heeft neergelegd. Hij gaat er prat op super georganiseerd te zijn. Hij predikt tegen mij dat hij een mentale aantekening in zijn hoofd maakt als hij iets ergens neer legt. Dat is erg handig en volgens hem zou ik hetzelfde moeten doen.

Sinds dochterlief in Nederland verblijft, hebben wij een What’s up?, een familie-chat via iPhone Messages, waarin wij, van ouders tot kind en andersom, oh sorry, van jong volwassene tot (schijnbaar) gekke (lieve) ouders, allerlei dingen delen.

Wij weten graag wat er speelt / studeert / slaapt / drinkt / feest viert / danst, in het Nederlandse. Tot voor kort was de status van de chat nog heel gewoon: quo. We waren Family, maar al gauw werd de naam door dochterlief veranderd in Weirdos. Gelukkig wel voorzien van een liefdevol rood hart.

Met die andere weirdo, haar broer, praat ze apart, via Snapchat. Wie weet wat daar besproken wordt … ik heb ooit een account aangemaakt, maar dat stuitte op enorme weerstand van mijn bloedjes. ‘Als je maar niet denkt dat wij vrienden met jou gaan worden,’ was hun bloedlinke commentaar. ‘We zijn al gelinked aan jou via Facebook en Instagram. Dat is al erg genoeg.’

Begin augustus kwamen we terug uit Nederland, waar we een maand hadden verbleven.   Wij, haar ouders en broertje gingen weer terug naar Nieuw-Zeeland en lieten dochterlief in Nederland achter om te gaan studeren. Bij thuiskomst vonden we dat ons huis er erg afgeleefd uit zag. Een idee ontsproot en enige weken geleden deelden we de eerste in een reeks van klus foto’s op de Weirdos chat.

Het was een tafereeltje van vaderlief en haar broertje die het (limoen) groene behang van haar muur aan het strippen waren. ‘WTF,’ was haar onverbloemde commentaar, ‘zodra ik mijn hielen heb gelicht wordt m’n kamer gemolesteerd.’ Na de initiële schok, vindt ze het nu toch wel leuk dat haar kamer wordt opgeknapt.

Er moet wel enorm veel gereedschap aangeschaft worden. Verroest, er ligt nog een heleboel in de garage, dat waren we min of meer vergeten. Het ligt er ook al een poosje, zo’n kleine twaalf jaar. Maar het is ons inmiddels wel duidelijk: rust roest.

Op YouTube wordt opgezocht hoe je roestig gereedschap weer tot een sprankelende staat kunt terug brengen: met azijn en bakzout. In een mum van tijd ligt het hele aanrecht vol met stukken keuken rol met daar bovenop een bruine bruisend massa. Even laten rusten en de roest zou er zo af moeten vliegen.

De zaag is niet meer te redden, die hoop is wel vervlogen, maar een hele reeks bitjes voor de elektrische schroevendraaier komen er best goed uit. Prima te gebruiken als je wist waar ze waren …

Een paar dagen later wil manlief de gipsplaten gaan schroeven. Een hoop gevloek en getier. Hij is zijn bitjes kwijt. Die zal mevrouw eekhoorn wel weer verstopt hebben. In een FaceTime video chat met dochterlief wordt die veronderstelling onder luid gegniffel door haar ondersteund. Ze geeft haar vader groot gelijk.

Nog geen dag later worden ze gevonden, door manlief zelf. Hij had ze keurig bovenin een apart compartiment bovenin z’n gereedschapskist gestopt …

Manlief stuurt een bericht aan onze dochter:

Ik heb mijn schroevendraaier bitjes gevonden … ik had ze zelf ‘netjes’ opgeruimd en vergeten dat ik dat gedaan had.

Ik ben een domme 🐮 en verdien een 📦 voor mijn 👖

Dochter:

Papa, je bent echt geen domme koe hoor … ‘Je bent gewoon een eekhoorn, net als mama 😂

Papa:

Ik ben maar een amateur, je moeder is een professional, ik geloof dat ik de kunst goed heb afgekeken😂

Groetjes van Papa en Mama Eekhoorn.