Best handig, zo’n privé chauffeur. Ik heb er één: mijn man. Ik heb er niet om gevraagd hoor, hij was het zelf.

Hij zei ooit dat hij wel heel dronken moest zijn om op zijn gemak naast mij te kunnen zitten. Dit was na een avondje uit toen ik met mijn handjes stevig om het stuur geklemd in de inktzwarte nacht naar huis reed. Ik wilde aardig zijn … (zie Droom auto).

De rest van deze blog is te lezen in mijn onlangs verschenen boek ‘Met Open Vizier Verhalen uit het hart van een Nederlandse Kiwi’. Je kunt mijn boek hier bestellen.