Kakel confrère

Ik weet het, ik kakel wat af. Dat moet af en toe best vermoeiend of irritant zijn voor anderen, maar als ik stil ben, vragen mensen zich meteen af of ik wel in orde ben. Dan krijg ik klachten. Ze horen me toch liever kletsen. Zó erg kan het dus niet zijn, houd ik mezelf maar voor. Continu gekwebbel hoort nu eenmaal bij mij.


De rest van dit verhaal is te lezen in mijn boek De Andere Kant van het Water, dat onlangs is verschenen.

One thought on “Kakel confrère

Leave a comment